Van Strijd naar Veerkracht: Waarom ik Vytalis heb opgericht
Het traject.
Soms neemt het leven een onverwachte wending, een pad dat je zelf nooit had voorzien. Voor mij begon dat pad in 2019, toen ik samen met mijn toenmalige partner aan een vier jaar durende vruchtbaarheidsbehandeling begon. Na een jaar op de natuurlijke manier zwanger te proberen worden, besloten we de stap naar de medische wereld te zetten. We kwamen terecht in het UZA. Onwerkelijk vond ik dat doen. Dit was het begin van onnoemelijk veel onderzoeken, ziekenhuisbezoeken, hoop en teleurstelling.
Na alle onderzoeken bleek dat er geen uitgesproken reden was waarom wij niet zwanger zouden kunnen worden. Goed nieuws, dachten we toen, maar wat een periode vol hoop had moeten zijn, veranderde al snel in een emotionele achtbaan. De ups en downs volgden elkaar in een razendsnel tempo op, en ik leerde aan den lijve hoe zwaar zo’n vruchtbaarheidsbehandeling kan zijn, zowel fysiek als mentaal.
We startten met een IUI (intra-uteriene inseminatie) behandeling, de minst invasieve van de fertiliteitsbehandelingen. IUI is een methode waarbij met een dun slangetje zaadcellen in de baarmoeder van de vrouw wordt gebracht. Dit gebeurt nadat uit het sperma van de partner de best bewegende zaadcellen zijn geïsoleerd. We ondergingen 4 IUI pogingen, maar helaas zonder het gewenste resultaat. Op advies van de behandelende arts besloten we om te starten met IVF ofwel In Vitro Fertilisatie. IVF is een vruchtbaarheidsbehandeling waarbij de bevruchting buiten het lichaam ontstaat.
We ondernamen twee IVF-pogingen en drie terugplaatsingen. De eerste IVF behandeling leverde slechts twee embryo’s op die geschikt waren voor terugplaatsing, de tweede behandeling slechts één. Toen die laatste poging uiteindelijk succesvol leek, was de vreugde helaas van korte duur: ik kreeg een vroege miskraam. Het verdriet was onbeschrijfelijk. Ik voelde mij toen zo machteloos en besloot dan even tijd voor mijzelf te nemen om de situatie te laten landen en we besloten om het traject on hold te zetten.
“Wat een periode vol hoop had moeten zijn, veranderde al snel in een emotionele achtbaan.”
Zo’n traject is intens. Je leeft van moment tot moment, telkens hopend dat het deze keer wél lukt. De wachtweken lijken eindeloos, en wanneer je opnieuw slecht nieuws krijgt, voelt het alsof alle grond onder je voeten verdwijnt. Ook lijkt plots iedereen in je omgeving zwanger te worden of te zijn en tikt je eigen biologische klok leuk verder. Vrienden en familie geven goedbedoelde adviezen zoals "je moet er gewoon niet te veel mee bezig zijn". Maar hoe kan je niet bezig zijn met zwanger worden terwijl je op dagelijkse basis spuiten moet zetten, de zoveelste controle hebt, pick up, terugplaatsing, ...
“Je leeft van moment tot moment, telkens hopend dat het deze keer wél lukt.”
Het einde van een droom.
Na een paar maanden overwogen we om opnieuw te starten. Dit zou dan IVF poging 3 worden. Ik startte met veel goede moed en belde het ziekenhuis op voor een nieuwe afspraak. Ik haalde mijn medicatie en startte met de inspuitingen. We zaten toen 4 jaar in het traject en ik herinner het mij nog goed: Ik zat in de wagen onderweg naar huis van het werk en ik brak in duizend stukjes. Heel mijn lichaam gaf aan dat het op was. Ik kon niet meer. Als ik nog maar dacht aan de medische mallemolen die ik terug zou moeten ondergaan, brak het koud zweet me uit. Dit was voor mij een overduidelijk signaal, ik moest er mee stoppen. Ik had mijn grens bereikt, fysiek en mentaal. Dit was wellicht de moeilijkste beslissing die ik ooit genomen heb. Het besluit dat je je grote wens aan de kant moet zetten, komt hard binnen.
“Ik zat in de wagen onderweg naar huis van het werk en ik brak in duizend stukjes. Heel mijn lichaam gaf aan dat het op was. Ik kon niet meer.”
Door zelf in zo'n traject te zitten merkte ik in de eerste plaats hoe sociaal geïsoleerd je jezelf voelt. Vrienden, familie en kennissen proberen je op te beuren en goedbedoelde raad en advies te geven, maar wanneer je zelf niet in zo'n traject hebt gezeten blijft het toch een 'ver van mijn bed show'. Het voelt alsof je de angst, twijfels, hoop, verdriet en verlies die je voelt tijdens een traject met niemand kan delen. Zelfs je eigen partner staat soms machteloos in dit verhaal. Je hele leven veranderd, alles staat in het teken van vruchtbaarheidsbehandelingen.
Het traject was voor mij persoonlijk heel zwaar en ik zocht dan ook voor de eerste keer in mijn leven psychologische hulp. Dit heeft mij enorm veel steun gegeven. Dit was even een moment voor mijzelf waar ik met al mijn gedachten en verdriet terecht kon.
Langzaam maar zeker heb ik dit een plek kunnen geven. Ik begon me terug mijzelf te voelen en kon weer genieten van de kleine dingen. Ik voelde weer rust in mijn hoofd en kon weer gelukkig zijn. Uiteindelijk was ik blij dat ik opnieuw koos voor mijzelf. Het doormaken van dit traject heeft mij aan het denken gezet en met mijn achtergrond als bedrijfspsychologe nam ik een besluit: ik wil er zijn voor anderen die deze weg bewandelen. Omdat ik weet hoe het voelt. Omdat ik uit eigen ervaring weet wat zo’n traject van je vraagt als individu, maar ook als koppel en zo werd Vytalis geboren.
Waarom Vytalis?
De naam ‘Vytalis’ is een samenvoeging van het Latijnse woord Vytae, wat ‘leven’ betekent, en lotus. De lotusbloem is voor mij een krachtig symbool: ze groeit uit modderig water en opent elke dag opnieuw haar prachtige bloemen. Dit staat voor transformatie, veerkracht en de moed om steeds weer opnieuw te beginnen – precies de kernwaarden die ik met Vytalis wil uitdragen.
Mijn missie is om vrouwen of koppels te ondersteunen tijdens hun vruchtbaarheidsbehandeling(en) en hen de handvatten te geven om met deze periode om te gaan.
Ik bied een veilige plek waar je je verhaal in vertrouwen kunt delen, waar kennis en begrip samenkomen, en waar je de veerkracht kunt vinden om door te gaan.
Het is belangrijk om te beseffen dat vruchtbaarheidsbehandelingen niet alleen een fysieke reis zijn, maar ook een emotionele. Het is dan ook begrijpelijk dat een vruchtbaarheidstraject gepaard gaat met vele vragen en emoties. Of je nu aan het begin staat, middenin zit, of terugkijkt op deze ervaring, je hoeft dit niet alleen te doorstaan. Samen kunnen we ontdekken welke ondersteuning je nodig hebt en welke stappen je verder kunnen helpen. Samen kunnen we kijken waar jouw noden liggen en welke handvaten je nodig hebt.
Herken jij jezelf in mijn verhaal en wil jij ook groeien naar meer geluk? Wees welkom in mijn praktijk.
